Տեղեկատվական տեխնոլոգիաներն աստիճանաբար գալիս են փոխարինելու մարդկային անմիջական շփումներին: Հարազատների, ընկերների որպիսությունն իմանալու համար այլևս այցելություններ ու հանդիպումներ պետք չեն, բավական է մեկ զանգը կամ տեսակապը:
Տիկին Աիդան իր դստեր վրա հաճախ է բարկանում ամբողջ օրը համակարգչի առաջ անցկացնելու համար: «Ամբողջ օրն աշխատանքի վայրում է այդ արկղի դեմը, երեկոյան էլ հասնում է տուն, համակարգիչը գրկում ու նստում: Դուրս չի գալիս, մարդու հետ չի շփվում, ո՞նց պիտի իր ընտրյալին գտնի»,- ասում է նա` հավելելով, որ իր երիտասարդության տարիներին օրը օր չէր, եթե փողոցում մեկը չմոտենար, հաճոյախոսություն ու խոսակցություն բացելու փորձեր աներ, ինչը հիմա չկա:
Փողոցային ծանոթություններին փոխարինելու է եկել վիրտուալ ծանոթությունը: Այժմ սովորական երևույթ է սոցցանցերի միջոցով ծանոթությունն ու ամուսնությունը: Թեև նույնը ամուսնական գործակալությունների մասին ասել դեռ չենք կարող, սակայն պարզվում է` Հայաստանում այս ծառայությունն էլ պահանջված է և մեծ հաջողություն ունի:
Ինտերնետում փնտրտուքների միջոցով կարելի է գտնել երկու ամուսնական գործակալության տվյալներ. «Հանդիպում» և «Երջանկության գաղտնիքը»:
«Հանդիպում» ամուսնության և ընտանիքի կենտրոնը գործում է արդեն 9 տարի, այս ընթացքում հասցրել է միավորել 500-600 զույգերի և ունեցել է ընդամենը մեկ ամուսնալուծության դեպք: Կենտրոնում կարող է գրանցվել ամուսնանալ ցանկացող յուրաքանչյուր անձ` վճարելով 12500 դրամ անժամկետ պայմանագրի համար: Կենտրոնի կարգախոսն է` «Հանուն հայրենիքի կազմենք ընտանիք»:
Կենտրոնի տնօրեն Նարե Մարտոյանը, որ մասնագիտությամբ հայոց լեզվի և գրականության ուսուցիչ է, պատմում է, որ տարիներ առաջ դպրոցում աշխատելիս հասկացավ, որ չամուսնացած ուսուցիչները աշակերտների նկատմամբ պակաս ներողամիտ են, քան երեխա ունեցողները: «Հայրս էլ զինվորական էր և շատ միայնակ տղամարդ աշխատակիցներ ուներ: Որոշեցի ցերեկույթներ կազմակերպել, որտեղ ուսուցիչներն ու սպաները ծանոթանում էին, հետո շատերն ամուսնացան»,- պատմում է Նարե Մարտոյանը: Այդպես էլ առաջացել է ամուսնական գործակալություն ստեղծելու և միայնակ մարդկանց օգնելու գաղափարը:
Նարե Մարտոյանը պատմում է, որ սկզբնական շրջանում մարդիկ գաղտագողի էին գալիս, միայնակ, որ հանկարծ ոչ ոք չիմանա: Բայց հիմա մտածելակերպը փոխվել է: Պատահում է, որ զավակները գալիս են ծնողներին են գրանցում, կամ ծնողներն են երեխաների համար գալիս. «Հիմա մարդիկ, հատկապես` կանայք հասկացել են, որ իրենք են ընտրություն կատարողը և որոշողը: Ամեն մարդ ընտրելու և ընտրվելու հնարավորություն ունի այստեղ»:
Գործակալությանը դիմում են թե՛ Երևանից, թե՛ մարզերից և թե՛ արտերկրից, ընդհանուր առմամբ գրանցված են 3000 կին և 1500 տղամարդ: Ամենաերիտասարդ այցելուները 17 տարեկան են, իսկ ամենատարեցը` 85, որը այժմ հանդիպումների փուլում է:
Տնօրենի խոսքով` իրենց այցելուները կայացած մարդիկ են, հաճախ` մի քանի բարձրագույն կրթությամբ, և խիստ զբաղվածության պատճառով պարզապես չեն կարողացել գտնել իրենց կեսին:
Այս գործակալության այցելու կանայք ուզում են երջանիկ ամուսնություն, հավատարիմ ամուսին, ամուր հենարան, որ իրենց վստահ ու պաշտպանված զգան: Տղամարդու արտաքինը կանայք չեն կարևորում: Նյութականն էլ քչերն են առաջնային համարում:
Իսկ տղամարդիկ կարևորում են արտաքինը, փնտրում են գեղեցիկ ու քնքուշ կանանց, այստեղ էլ է գործում այն խոսքը, թե ընդունում են հագուստով, ճանապարհում խելքով:
«Քիչ է պատահում, որ պարտադիր պայման համարեն ամուսնացած չլինելը: Նախկինում այդպես չէր, դռնեդուռ էին ընկնում, պատմական էքսկուրս կատարում աղջկա անցած ճանապարհը պարզելու համար: Հիմա կարևորում են ներկան ու ապագան»,- ասում է Մարտոյանը:
Պոտենցիալ զույգերին միմյանց ծանոթացնելու և դրսևորվելու հնարավորություն տալու համար երկու ամիսը մեկ կազմակերպվում են ռեստորանային հանդիպումներ, նաև այլ միջոցառումներ:
Մարտոյանը պատմում է, որ բազմաթիվ օրինակներ ունեն, երբ արտերկրից Հայաստան են տեղափոխվել` կենտրոնի միջոցով այստեղ իրենց զույգին գտնելով: Նման օրինակ է նաև ԱՄՆ-ի բնակիչ 62-ամյա կնոջ և Սանկտ Պետերբուրգի բնակիչ տղամարդու պատմությունը, որոնցից յուրաքանչյուրը ցանկանում էր գտնել իր կեսին ու իր հետ իր բնակության երկիր տանել: Վերջում զույգը ո՛չ ԱՄՆ, ո՛չ էլ ՌԴ մեկնեց, հաստատվեց Հայաստանում:
Մի փոքր այլ են կանոնները «Երջանության գաղտնիք» ամուսնական գործակալությունում, որը գործում է արդեն 4-րդ տարին: Անցած տարի այս գործակալության միջոցով ստեղծվել է շուրջ 60 ընտանիք: Գործակալության այցելուների թիվը հազարից ավելի է: Տնօրեն Իլոնա Բաղիշյանի խոսքով` իրենց դիմում են «կիրթ, գեղեցկուհի աղջիկներ, գրագետ տղամարդիկ, որոնք սովորում են, մի քանի տեղում աշխատում, և անձնական կյանքի համար ժամանակ պարզապես չի մնում»:
Այստեղ գրանցման և 1 տարվա պայմանագիր կնքելու համար հարկավոր է վճարել 5 հազար դրամ, իսկ առաջին ծանոթության ժամանակ վճարվում է սահմանված գումարի 2-րդ մասը: Տնօրենը, սակայն, չցանկացավ բացահայտել այդ սահմանված գումարի չափը:
Գործակալության տնօրենը պատմում է, որ ամեն ինչ սկսվել է իր միայնակ ընկերուհիներին և ամուսնու միայնակ ընկերներին ծանոթացնելուց: Երբ ծանոթությունները երջանիկ ավարտ են ունենում, ամուսիններով որոշում են ամուսնական գործակալություն ստեղծել. «Բավականին լավ հաջողությունների ենք հասել, քանի որ աշխատանքի մեջ հաշվի ենք առնում հայկական մենթալիտետը, խիստ պահպանում ենք կոնֆիդենցիալությունը»:
Կենտրոնում տղամարդկանց գրանցում են 28 տարեկանից սկսած, իսկ աղջիկներին` 18 տարեկանից: Իսկ այցելուների առավելագույն տարիքային շեմը 65-70 տարեկանն է:
«25 տարեկան տղան դեռ պատրաստ չէ լուրջ ամուսնության: Իսկ 27-28 տարեկան տղան արդեն գիտի` ինչ է ուզում, ինչ աղջկա հետ է ուզում ամուսնանալ»,- բացատրում է Բաղիշյանը:
Այցելուների մեջ գերակշռում են 30-40 տարեկան անձինք, իսկ սեռային հարաբերակցությամբ այցելուների 60 տոկոսը կանայք են և միայն 40-ը` տղամարդիկ: Կենտրոնում զույգերին հանդիպեցնելու համար հատուկ միջոցառումներ չեն կազմակերպվում. «Երևանը փոքր քաղաք է, և բոլորը միմյանց ճանաչում են: Անգամ ընդունելության համար յուաքանչյուրին հատուկ ժամի ենք կանչում, որ միմյանց չհանդիպեն: Ամեն ինչ անում ենք, որ այստեղ մտնողն իրեն վատ չզգա»:
Միմյանց ընտրում են նախ լուսանկարների միջոցով, հետո փոխադարձ համաձայնությամբ միմյանց հետ հեռախոսազանգով են ծանոթանում, ապա հանդիպում:
«Միանշանակ կարող ենք ասել, որ շատ մարդկանց երջանկացրել ենք, ու դա է մեզ ստիմուլ է տալիս, որ շարունակենք աշխատանքը»,- ասում է Բաղիշյանը:
Տնօրենի խոսքով` թե՛ կանայք, թե՛ տղամարդիկ փնտրում են ավելի երիտասարդ կողակցի:
«40 տարեկան կինը, օրինակ, փնտրում է 39-41 տարեկան տղամարդու, մինչդեռ այդ նույն տարիքի տղամարդը գալիս է և ուզում է ծանոթանալ 25 տարեկան աղջկա հետ: Ցավալին այն է, որ այդ 25 տարեկան աղջիկը երբեմն ուզում է այդ տղամարդուն»:
Տղամարդիկ կարևորում են կնոջ կազմվածքը, նախընտրում են նիհարներին, մինչդեռ կանայք տղամարդու արտաքինին ուշադրություն չեն դարձնում, նախընտրում են, որ տղամարդն ունենա տուն և աշխատանք: «Այն աստիճանի ենք հասել, որ գեր աղջիկներին չենք գրանցում»,- ասում է Բաղիշյանը:
Գործակալության միջոցով տեղի ունեցած ամուսնությունների 70 տոկոսը Հայաստանում է եղել, մնացածը` արտերկրում:
Բաղիշյանը պատմում է, որ ամեն կերպ փորձում են օգնել այցելուներին. «Մի տղամարդ այցելու ունեինք` 42 տարեկան, ում հետ հանդիպում էր, չէր ստացվում: Ի վերջո որոշեցի ես ընտրել նրա համար թեկնածու, լուսանկարը ցույց տվեցի, չհավանեց: Բայց հետո նորից զանգահարեցի, թե մի լավ աղջիկ կա, ուղղակի նկարը չկա, պետք է հանդիպի, որ տեսնի: Նույն աղջկա հետ հանդիպում կազմակերպեցի, հիմա արդեն ամուսնացած են ու բալիկի են սպասում»:
Ամուսնական գործակալության հեռուստատեսային տարբերակ էլ է ստեղծվել. ԱՏՎ հեռուստաընկերությամբ հեռարձակվում է «Արի ամուսնանանք» հաղորդաշարը: Ռուսական նույնանուն հաղորդման նմանակը, սակայն, սոցիալական ցանցերում հաճախ է քննադատվում:
Tags: ամուսնություն, ընտանիք