Մարտունեցիների մուտքը Սևան ազգային պարկ և Սևանա լիճ փակվել է մի մարդու քմահաճույքով

կանալ3Մարտունի քաղաքի բնակիչներն այս գարնանը տհաճ անակնկալի են դեմ առել. պարզվում է, որ մարտունեցիների մուտքը Սևան ազգային պարկ այսուհետ արգելված է: Սա սեփականատիրոջ որոշումն է, որը, ի թիվս այլ հողատարածքների, չգիտես ինչպես, գնել է նաև դեպի ազգային պարկ տանող ճանապարհը: Եվ որպեսզի իսկապես արգելի քաղաքացիների մուտքն ազգային պարկ իր տարածքով, նոր սեփականատերը ճանապարհին քարեր է լցրել և ջրանցք է փորել, ըստ բնակիչների` մոտ 5 մ լայնությամբ և 3 մ խորությամբ: Ջրանցքը բնակիչների գլխին կրկնակի պատուհաս է դարձել. ոչ միայն դեպի անտառ և լիճ տանող ճանապարհն է իսպառ փակվել, այլև հարևանությամբ բնակվող բնակիչների ջրհորներում և արտեզյան հորերում ջրի մակարդակն է իջել:

Մարտունի քաղաքի 250-ից ավել բնակիչներ հավաքվել ու նամակ են հղել քաղաքապետին` խնդրելով պարզել, թե որքանով է օրինական տարածքում նման ջրատար փորելը և օրենքի սահմաններո՞ւմ է արդյոք այդ հողերի վարձակալության պայմանագիրը:
«Հարգելի՛ պարոն Հարությունյան, Մարտունի քաղաքի 5-րդ և 6-րդ թաղամասերի բնակիչները տասնյակ տարիներ Մարտունու «Օդանավակայան» կոչվող տարածքից մինչև Պահածոների գործարան հասնող տարածքով ունեցել են բազմաթիվ մուտքեր դեպի անտառ և Սևանա լիճ։ Տարիների ընթացքում սեփականաշնորհվող և վարձակալվող տարածքներում աստիճանաբար փակվեցին մուտքերը դեպի անտառ։ Մենք բավարարվել ենք մնացած միակ ճանապարհով, որը երթևեկելի էր և՛ հետիոտնի, և՛ մեքենայի համար։ Այդ ճանապարհն օգտագործվում է ինչպես հանգստի, այնպես էլ գյուղատնտեսական նպատակներով՝ անտառից խոտի և ցախի տեղափոխման համար: …Հավելենք նաև, որ կանալը փորելուց հետո շրջակա տարածքի ջրհորները ջրազրվել են, և վտանգվում է ամռանը մեր հողատարածքների ոռոգումը։ Արտակարգ իրավիճակների դեպքում, օրինակ` հրդեհի, անտառի տվյալ հատված մեքենաների և մարդկանց մուտքն անհնար է»,- նշված է նամակում։

Բնակիչները պատրաստ են անգամ բողոքի ցույցի դուրս գալ: Նրանք սպասում են քաղաքապետարանի արձագանքին մինչ բողոքի ակցիաները սկսելը:

կանալ2«Անկախի» հետ զրույցում Մարտունու փոխքաղաքապետ Արամ Կարապետյանը նշեց, որ ամեն ինչ արված է օրենքի սահմաններում. «Մարդն իր տարածքը չորացնելու համար կանալ է փորել, որի համար մեզանից թույլտվություն ստանալու կարիք չունի»:
Կարապետյանն ասում է, որ ճամփեզրի ու Սևան ազգային պարկի միջև ընկած արտադրական տարածքները խորհրդային միության փլուզումից հետո սեփականաշնորհվել են և բազմիցս վերավաճառվել: Դրա հետ քաղաքապետարանը որևէ կապ չունի: Իսկ արտադրական տարածքին հաջորդող հատվածում, ըստ Կարապետյանի, տվյալ սեփականատերը 99 տարով ազգային պարկից 25 հա վարձակալած հողատարածք ունի: 2010-ից հետո, երբ այդ հողերը համայնքային հաշվեկշռին են անցել, քաղաքապետարանը այդ հատվածից նույն սեփականատիրոջն ուղիղ վաճառքով 5 հա է վաճառել: «Ճանապարհի մասը, որքան գիտեմ, այդ 5 հեկտարի մեջ չի մտնում, բայց դա էլի իրենն է: Դեմն էլ իր սեփական շենքերն են արդեն, որի հետ քաղաքապետարանն ընդհանրապես կապ չունի»:

Կարապետյանը պնդում է, որ քարտեզով նշված տարածքում ճանապարհ չկա նախատեսված: կանալ«Բոլոր քարտեզներով ուսումնասիրություններ ենք կատարել, իրենցից բոլորից պահանջել ենք սեփականության վկայականները, Սովետական Միության ժամանակներից այդտեղ եղել է արտադրական տարածք և ճանապարհը, որը հիմա բնակիչները շեշտում են, եղել է արտադրական տարածքների համար»,- ասում է Կարապետյանը:
Սակայն անգամ այս պարագայում անհասկանալի է, թե ինչպես է մի քանի արտադրական ընկերությունների` նախկին պանելի գործարանին, բետոնի գործարանին և կահույքի արտադրամասին սպասարկող տարածքը հայտնվել մեկ սեփականատիրոջ կադաստրային վկայականում` փաստի առաջ կանգնեցնելով նաև մյուս երկու արտադրամասերի սեփականատերերին:

Չնայած Կարապետյանի հավաստիացումներին, թե քարտեզով տվյալ հատվածում ճանապարհ նախատեսված չէ, բնակիչները հակառակն են պնդում:
«Նոր քարտեզով են նայում, որն իրենք են գծել, ինչ ուզեցել են, ներառել են, ինչը չէ` բաց են թողել: Թող 20 տարի առաջվա քարտեզները նայեն: Վստահաբար հին քարտեզներում ճանապարհ կա նախատեսված այս հատվածում»,- ասում են նրանք:

Կարապետյանը նշում է, որ քարտեզով դեպի լիճ տանող երկու ճանապարհ կա` Ներքին Գետաշենից դեպի Մարտունի` ավտոկայան չհասած տարածքով և Մարտունուց դեպի Վաղաշեն, այսպես կոչված` շրջկոպի տարածքով: Այս ճանապարհները, սակայն, հեռու են և ամենօրյա օգտագործման համար պիտանի չեն, քանի որ կրկնակի ու անգամ եռակի երկարացնում են բնակչի ճանապարհը դեպի անտառ:

Կարապետյանն ասում է, որ իրենք ցանկանում են օգնել բնակիչներին` հասկանալով նրանց դժգոհությունը: Այդ նպատակով չափագրումներ են իրականացրել` հուսալով, որ ինչ-որ բան չի համապատասխանի կադաստրային վկայականին, բայց ապարդյուն: Ներկա սեփականատերը քաղաքապետարանում հայտարարել է, որ դա իր սեփականությունն է, որի համար գումար է վճարել, ուստի չի պատրաստվում զիջել ու բնակիչներին ճանապարհ տալ:
«Նախկին սեփականատիրոջն ենք կանչել, բացատրել, որ սխալ վաճառք է իրականացրել»,- ասում է Կարապետյանը:

«Անկախը» փորձեց նաև պարզաբանում ստանալ Սևան ազգային պարկից:
«Քաղաքապետարանի տարածքում է դա, մեր տարածքում չէ: Եթե բնակիչները բողոք ունեն, թող քաղաքապետարանից քարտեզը վերցնեն, եթե քարտեզով ճանապարհ կա ուրեմն կբացվի: Բայց դա հաստատ մասնավոր մարդու տարածքով է անցնում դեպի ազգային պարկ»,- ասաց Սևան ազգային պարկի Վարդենիկի մասնաճյուղի տնօրեն Աշոտ Հակոբյանը:
Նրա խոսքով` եթե բնակիչներն արտադրական տարածքների սեփականատերերի հետ համաձայնության գան ճանապարհի առումով` Սևան ազգային պարկի հետ որևէ խնդիր չի լինի, ազատ կկարողանան մուտք գործել անտառ:

Իսկ կանալի օրինականության հարցը փորձեցինք պարզել բնապահպանության նախարարությունից: Այստեղից մեզ ուղղորդեցին Ջրային ռեսուրսների կառավարման գործակալություն, որտեղից պնդեցին, որ կանալներն իրենց իրավասությունից դուրս են և առաջարկեցին դիմել Ջրային տնտեսության պետական կոմիտե: Այստեղ էլ պատասխանեցին, որ իրենք միայն ոռոգման ջրի հարցով են զբաղվում, հետևաբար նշված կանալն իրենց իրավասությունից դուրս է և էլի ուղղորդեցին բնապահպանության նախարարություն: Այստեղ նորից պնդեցին, որ արտեզյան հորերի ու ջրհորների համար է ջրօգտագործման թույլտվություն հարկավոր, իսկ կանալի համար` ոչ, եթե անգամ դրա պատճառով առուներն ու ջրհորներն են ցամաքում: Նախարարությունից նշեցին, որ կանալով և դրա հետևանքներով պետք է զբաղվի համայնքապետարանը:

Հ.Գ.
«Անկախը» հետամուտ կլինի խնդրի հանգուցալուծմանը և առաջիկայում այլ հրապարակումներ ևս կներկայացնի այս թեմայով:

Tags: , , , , , ,