“Սյուժեն մի երիտասարդ տղայի մասին է, ով սիրո խոստովանություն է անում ճապոնական ֆիլմի ցուցադրության ժամանակ: Ֆիլմի թարգմանությունն հենց սիրո խոստովանություն էր, սակայն էկրանին երկու սամուրայներ էին”,-այսօր archive2.ankakh.com-ի հետ զրույցում 2014 թվականի հունվարի 23-25 ընկած ժամանակահատվածում Բուլղարիայի մայրաքաղաք Սոֆիայում տեղի ունեցող”Նոր ալիք” առաջին միջազգային ուսանողական կինոփառատոնի մասին նշեց Երեւանի թատրոնի եւ կիոնյի պետական ինստիտուտի ուսանող Արեն Մալաքյանը:

Ռեժիսոր Արեն Մալաքյանը փառատոնին մասնակցելու է իր ”Սիրո խոստովանություն ճապոնական ոճով” ֆիլմով, որը նկարահանել է օպերատոր Սուրեն Թադեւոսյանի հետ: Ֆիլմը կոմեդիա է, թեթեւ իրադարձային կոմեդիա, սիրո խոստովանության ձեւ, որը սովորական չէ, սյուժեն գրավել է ռեժիսորին, իրավիճակը հետաքրքրել.

“Նկարահանումներն ընթացել են շատ լավ` Հ. Մալյան թատրոնում: Ժամանակն էր միայն սահմանափակ: Անցել եմ մրցութային փուլ, ինչը մեծ արժեք է, իսկ թե ինչ կլինի մրցույթից հետո, մնում է միայն սպասել”:

Ռեժիսորի խոսքով ցանկալի կլինի, որ ֆինանսավորում ստանան եւ մեկնեն Բուլղարիա, իր համար երիտասարդ կինոռեժիսորների հետ շփումն է կարեւոր, իսկ մրցույթն առիթ է միայն: Մրցանակն իրեն ոչինչ չի տա, մտքերի փոխանակումն է օգտակար, մանավանդ իրենց համար, ասում է՝ երիտասարդության վառ ներկայացուցիչներն ինքնամփոփ են.

“Մտածողության խնդիր կա, աշխարհի ընկալմամբ մտածողներ կան, սակայն շատ ինքնամփոփ են: Մեզ շփում է պետք, գրականություն ու ֆիլմեր, երկրից դուրս գնալ, ճանապարհորդել: Առաջնային խնդիրը ֆինանսն է, չկա ֆինանսավորում՝ դա է խնդիրը>>”:

Նրա խոսքով կինոարտադրության մեջ շարժ կա, սակայն դա չես կոչի ֆիլմարվեստ, դրանք անհատական գործեր են: Կինոն պետք է մտնի պետական լուրջ ֆինանսավորման տակ: Ուսանողներն այսօր նկարում են առանց գումարի, շարժ կա, շատ անհատներ աջակցում են երիտասարդներին.

“Թատերական համալսարանում երիտասարդներն ակտիվ են, չնայած համալսարանն ու կրթությունը կապ չունի, եթե ուզում ես կինո նկարահանել, ապա կանես, կինոյի նվիրյալը պետք է լինես, ամեն ինչ չի կարելի խառնել իրար ու կինո ստանալ, կինոն իր բաղադրատոմսն ունի, ամեն մեկի համար իր չափաբաժնով”:

Անժելա ՇԱՀՈՒՄՅԱՆ

Անկախ