2013-ը Շիրակի մարզում բավականին նշանակալի իրադարձություններ բերեց, շարունակվեցին մարզական նվաճումները, մշակութային կյանքը ևս հագեցած էր: Գյումրին մեկ անգամ ևս ապացուցեց, որ և մշակութային, և սպորտային առումով մայրաքաղաք է: Բայց Գյումրին և ամբողջ Շիրակի մարզը հանրապետությունում առաջին ցուցանշն ունի նաև աղքատության ու գործազրկության առումով:

Սպորտից առաջինն ենք, մշակույթից առաջինն ենք, աղքատությամբ էլ ենք առաջինը, հո վերջինը չենք լինի: Այսօր այսպիսի հումոր արեց Շիրակի մարզպետ Ֆելիքս Ցոլակյանը` խոսելով մարզի սոցիալական վիճակի մասին:
Պաշտոնավարման ութ ամիսների գնահատականով Ցոլակյանը Շիրակը համարում է բարդագույն մարզ. “Եթե աշխատեցիր, ցանկացած գործի մեջ էլ դժվարություններ կհանդիպես, եթե չես աշխատում` ինչ դժվարություն: Շիրակը բարդագույն մարզ է, մարդիկ բարդ են: Իհարկե, բարդ է այստեղ աշխատելը, բայց կարող էր շատ հեշտ լիներ, եթե չլիներ երկրաշարժը: Լենինականցիներն ուզում են Գյումրին տեսնել այնպես, ինչպես եղել է մինչև երկրաշարժը, ցավոք, այդպես չի կարող լինել: Պետք է միջներիցս հանել, դա կրկնվել հնարավոր չէ, նույն քաղաքն էլ չենք տեսնի, դա երազանք էր: Ես մտածում եմ, որ պետք է առաջ գնալ` առանց հետ նայելու, մենք շատ ենք հնի մասին երազում:
Եվ հետո, երկրաշարժը ոչ միայն Գյումրիին վնասեց, այլև ամբողջ հայ ժողովրդին: եթե Գյումրին այսօր լիներ այն քաղաքը, ինչ մինչև երկրաշարժն էր, հանրապետությունում իրավիճակն այլ կլիներ` սկսած սոցիալ-տնտեսականից: Այս քաղաքն ինչ օգուտ կտար հանրապետությանը, ինչ մրցակցություն կլիներ Երևանի հետ”:
Սակայն, Գյումրու նման հզորությունն ու նշանակություննայսօր վերադարձնել հնարավոր չէ: Արտադրական-արդյունաբերական ոլորտում կաղում է ամբողջ Շիրակի մարզը, եթե Գյումրիում մի քանի փոքր ձեռնարկություններ կան, ապա գյուղական համայնքներում վիճակն ավելի ծանր է:

Անկախ