Սկսած 2005 թվականից փետրվարի 21-ը, որպես մայրենիի միջազգային օր, արժանի տեղ ունի Հայաստանի Հանրապետության պետական տոնացույցում: Այդ օրը մայր հայրենիքում և աշխարհասփյուռհայության շրջանում կազմակերպվում են բազում միջոցառումներ՝ նվիրված հայերենի՝ պահպանմանը ևմեծարմանը:

Վիրահայոց թեմի Սուրբ Եղիա Մարգարեի անվան կիրակնօրյա դպրոցում մայրենիին նվիրված օրընշանավորվեց բաց դասով, որը փետրվարի 23-ին, «Հայարտուն» կենտրոնում անցկացրեցվաստակաշատ ուսուցչուհի, ՀՀ «Մեսրոպ Մաշտոց» և Վրաստանի «Պատվո» շքանշանակիր Ռոզա Զոհրաբյանը:

Մեկօրյա դպրոզի հայերենի հերթական, բայց ոչ սովորական դասին ներկա էին Թեմի հոգևոր դասի,թբիլիսահայ մտավորականության ներկայացուցիչներ, «Հայարտուն» կենտրոնի պաշտոնյաներ, Երևանի Խ.Աբովյանի անվան պետական մանկավարժական համալսարանի մայրենիի ամբիոնի վարիչ, դոցենտԱշոտ Գալստյանը, , ծնողներ, սաներ:

Ուսուցչուհի Ռոզա Զոհրաբյանի մեծավարպետությամբ դասը ասես գրական մոնտաժ էր, որի մասնակիցները այն 50 ունկնդիրներն էին, ովքեր իրենց գիտելիքները ստացել էին այստեղ ուսանելու կարճ ժամանակաընթացքում: Դասը սկսվեց Տերունական աղոթքով և ավարտվեց մեսրոպյան այբուբենիննվիրված օրհներգով: Իսկ ընթացքում շոշափվեցին միմյանց հետ կապված չորս թեմաներ՝ մայր, մայրենիլեզու, մայր հայրենիք և Մեծն Թումանյան: Ներկայացվեց մի ծաղկաքաղ՝ հայերենին՝ հնդեվրոպականլեզվաընտանիքին պատկանող հնագույն լեզվի մասին ներածական խոսքով, հայոց լեզվին տրվածաշխարհի մեծերի գնահատականով, հայոց լեզվին նվիրած տարբեր հեղինակների բանաստեղծություններով և հնամենի լեզվի մասին ազգի մեծերի ասույթներով:

Իրենց գեղեցիկ ելույթները՝թող որ մի փոքր ոչ հայկական առոգանությամբ, մի փոքր ոչ ճիշտշեշտադրությամբ, սակայն հոգեբուխ և սրտալից ներկայացրեցին կիրակնօրյա դպրոցի 10 –ից մինչև 50-նանց տարիքի սաները:

Ներկաներին հղելով իր օրհնությունը, Վիրահայոց թեմի առաջնորդ Գերաշնորհ Տեր Վազգեն եպիսկոպոսՄիրզախանյանը բարձր գնահատեց բաց դասը՝ ի մասնավորի ասելով՝ տպավորությունը վեր է ամենինչից, միջոցառումը բարձրարժեք է՝ գեղեցիկ հայերենով, հարուստ բովանդակությամբ և դինամիկ ընթացքով, ինչը ուսուցչի արհեստավարժ լինելու վկայությունն է:

Բոլոր ելույթ ունեցողները երախտիքի խոսքեր ուղղեցին Վիրահայոց թեմի ազգապահպան գործունեությանը, որի շնորհիվ բազում հայորդիներ կարողանում են կրկին վերադառնալ իրենց արմատներին, սովորել հայոց գիրն ու սերտել նրա պատմությունը: Մայրենիին նվիրված բաց դասը դարձավ հայոց լեզվի նկատմամբ սիրո և հպարտության այն զգացումը, որը ազգային ինքնության կարևորագույն բաղադրիչն է:

Միջոցառումն ավարտվեց մայրենին պահպանելու և սերունդներին հանձնելու ներկաների երդումով:

Անկախ