“Աշխարհում իրավիճակը գնալով վատթարանում է, ճգնաժամը` խորանում.  սա մեկնաբանվեց որպես ֆինանսատնտեսական համակարգի ժգնաժամ, հետո պարզվեց որ սա ամբողջական է, համակարգային և բխում է մարդկության որդեգրած արժեհամակարգից”,´ասօր լրագրողների հետ հանդիպման ժամանակ աշխարհաքաղաքական ներկայիս զարգացումների մասին խոսելիս նշեց «Ղարաբաղ» կոմիտեի նախկին անդամ Աշոտ Մանուչարյանը:

Ըստ նրա` այս  ամենի արտաքին քաղաքական դրսևորումներին էլ ակատես ենք լինում: Մի կողմից` քաղաքական և ռազմաքաղաքական բնագավառներում լուրջ առճակատումներ են տեղի ունենում` կապված  թվում է Ուկրաինայի հետ. «Ասում եմ «թվում է», քանի որ խորքային իմաստով Ուկրաինա գոյություն չունի. Ռուսաստանն էլ հանդես է գալիս  որպես հրապարակ, որը թույլ է տալիս կոնսոլիդացնել այն ուժերը, որոնք փորձելու են պահպանել  առկա աշխարհակարգը, մյուս կողմից` փորձ է արվում փոխելու այս աշխարհակարգը: Մենք այս տենդենցների բախման հետևանքով անընդհատ ճգնաժամերի մեջ ենք լինելու, մինչև այս բախումը չբերի կամ աշխարհակարգի կպահպանմանը  կամ նորի ծնունդին, որը դեռ ոչ ոք չի պատկերացնում` ինչ կլինի։

Մարդկության և ամեն ժողովրդի առջև ըստ Աշոտ Մանուչարյանի նման պայմաններում 2 հարց է դրված:

Ի՞նչ է կատարվում

Մեր դեպքում ի՞նչ է կատարվում և ի՞նչ  անել հարցի պատասխանը առարկայական բնույթ է ստացել: Հայաստանը կարող է հայտնվել կամ քաոսի շրջանում կամ մի միջազգային ուժ մյուսին  հարված հասցնելու նպատակով զորքեր կարող է մտցնել` փակելով Կովկասյան միջանցքը։ Այսինք Ուկրաինական ժգնաժամի պայմաններում` Ռուսաստանին ամենաէֆֆեկտիվ պատասխանը ՝ Ղարաբաղյան ճակատում կամ այլ պատրվակով զորք մտցնելն է ու Կովկասյան ճակատը փակելը։ Դա կբերի լուրջ խնդիրների հակառակորդների համար:

Ի ՞նչ անել

«Բանն այն է, որ այն գործիքը, որով, թվում էր, մարդկությունը կարգավորում է իր գործերը՝ պետություններն ու միջազգային կառույցները, մարդկանց չեն ծառայում. դրանք  մարդկանց դեմ են, այլ ուժերի են ծառայում»,-նկատեց Աշոտ Մանուչարյանը:

Պետություններն, ըստ նրա, շատ անգամ ոչ թե իրենց ժողովուրդների կամքն են  կատարում, այլ անում են ուրիշ բան` ուրիշների կողմից են թելադրվում, մենք դա չենք տեսնում։  Ըստ բանախոսի` սա մենք մեկնաբանում ենք որպես մեր թալանչի օլիգարխիայի գործողություններ. ներքին օլիգարխիան, սակայն, իրականում սպասարկում  է համաշխարհային օլօգարխիայի շահերը և նրանց գործողություններն էլ չի բխում իրենց ժողովուրդների շահերից: Այն, ինչ կատարվում է Ուկրաինայում, ևս կապ չունի ուկրաինական ժողովրդի շահերի հետ։

Իսկ բանախոսի կարծիքով ժամանակակից աշխարհում կա միտում փոխելու այս համակարգը, փորձ է արվում այլևս ծառայեցնելու պետությունը ժողովրդի կամքին, իսկ սրա օրինակը մենք, ըստ Աշոտ Մանուչարյանի, ունենք: Խոսքը 1988-99 թվականների մասին է, երբ  մենք տեսել ենք ելքը, ունեցել ենք այդ վերելքը, ժողովուրդն էր ձևավորել իր համակարգը և այդ պետությունում չկար ոչ մի կաշառակեր, աշխարհն էլ այսօր դրան է գնում։

Ժողովուրդները պետք է ըստ նրա ինքնուրույն քաղաքականություն վարեն, պետությունները չպետք է խոչընդոտեն ազգերի ազատ զարգացմանը  և այս համատեքստում մենք անգնահատելի գանձ ունենք, որը և՛ մերն է և՛ աշխարհինը։  Խոսքը մեր ողբերգության հետևանքով աշխարհասփյուռ հայերի մասին է. պետք է կարողանանք ամեն տեղ ներկայացնել հայությանը։ Ուկրաինայի ճգնաժամում էլ պետք էր օգտագործել մեր ներուժն ու հայերի միջոցով խնդրի լուծումը մեր ձեռքը վերցնել:

“Այսօր միասնական չենք, չունենք սեփական նպատակ, կամք ու միտք»,-նշեց Աշոտ Մանուչարյանը՝ ավելացնելով. «Միասնական Հայաստանի ժողով է պետք, մասնավոր, կուսակցական կոչերը խայտառակություն են, ամբողջականը՝ փրկություն»։ 

Tags: աշխարհակարգ, Աշոտ Մանուչարյան, պետություն