Թուրքական «Aykırıdoğrular» կայքում հրապարակվել է պոլսահայ մտավորական Նադյա Ույգունի հեղինակած մի ուշագրավ հոդված, որտեղ ներկայացվում է Հայոց ցեղասպանության տարիներին փրկված երեխաների ձեռքով գործված մի գորգի պատմություն, որն այժմ մոռացվել է ամերիյան պահեստներից մեկում:

1925 թվականի դեկտեմբեր ամսին Սուրբ ծննդյան տոների նախօրեին Բեյրութի մոտ գտնվող Ղազիր քաղաքից ԱՄՆ-ի Սպիտակ տանը մի առանձնահատուկ նվեր է հանձնվում: Այս աննման արվեստի գործը Հայոց ցեղասպանությունից ողջ մնացած երեխաների «NER» (Near East Relief) միության շնորհակալության ու երախտագիտության նշանն էր հանդիսանում: Սակայն սա պարզապես գորգ չէր: 400 որբ հայ երեխաների երախտիքով և հույսով գործված, նրանց երազանքները, վշտերը ամեն մի թելակապի մեջ արտահայտած պատմական գործ էր սա, շնորհակալության և ցավի մի պատկեր: Հետաքրքրական է, թե ինչու՞ այս կարևոր արվեստի նմուշը 20 տարուց արվել պահվում է պահեստում՝ անտեսված վիճակում: Այս հարցով նշանավոր պատմաբաններ են հետաքրքրվում. դոկտոր Մարտին Դերանյանը շատ երկար ժամանակ է, ինչ այս գործով է զբաղվում, Միսաք Քելեչյանը շատ լուրջ աշխատանքներ ունի գորգի պատմության և փաստաթղթերի մասին:

«Մենք՝ հայերս, Սպիտակ տանը հարցնում ենք, եթե հայ որբերի գորգը ցուցադրության հանվի, գորգի պատմությունն էլ ի հայտ կգա և ձեր սիրելի բարեկամ Թուրքիայի սիրտը կկոտրվի, այնպես չէ՞: Այն, ինչ դուք չեք կարողանում բարձրաձայնել, մենք կասենք: Ազատությունների երկի՞ր է ԱՄՆ-ը, ո՛չ, հարգելիս, ինձ մի ծիծաղեցրեք: Ինչ ափսոս, որ ձեր ազատությունները սահմանափակվում են ձեր շահերով»,-իր վրդովմունքն է հայտնում Նադյա Ույգունը: