Համացանցից կախվածություն ձեռք բերելը նշանակում է, որ մարդը ամեն օր, տարբեր ժամերի կամ հնարավոր է նույնիսկ ամեն օր նույն ժամին անհաղթահարելի ցանկություն է ունենում մտնել համացանց: Ժամանակի ընթացքում դա դառնում է կենսական պահանջ, և մարդն ուղղակի այլևս չի կարողանում պայքարել այդ գայթակղիչ ցանկության դեմ:
ՙՙՄարդն վիրտուալ միջավայրում անցկացնում է իր ազատ ժամանակի մեծ մասը: Այն պահերին, երբ մարդը չի կարողանում մտնել համացանց, միեւնույնն է, նրա ուղեղի մի մասը շարունակում է մտածել դրա մասին: Այլ կերպ ասած` մարդը ռեալ կյանքում մնում է միայն ֆիզիկապես, մտովի նա տեղափոխվում է դեպի իր ստեղծած վիրտուալ աշխարհը…՚՚,-archive2.ankakh.com -ի հետ զրույցում նշեց ծրագրավորող Վարդան Դանիելյանը:
Ամենասարսափելին այն է, որ մարդը կարող է սիրահարվել հենց իր վիրտուալ աշխարհում ապրող որևէ այլ վիրտուալ բնակչի: Այս երևույթն երբեմն անխուսափեի է եւ մեր օրերում շատ տարածված:
Ծրագրավորողի համոզմամբ ինքնին համացանցից օգտվել իմանալը և այնտեղ արագ կողմնորոշվելը դարձել է մեր օրերի հրամայականը:Համացանցից չօգտվել նշանակում է զրկել ինքդ քեզ ինֆորմացիայի աղբյուրներից: Սակայն այն միտքն, որ առանց համացանցի և սոցիալական կայքերի կյանքը կյանք չէ միանգամայն անհեթեթություն է:,
Համացանցից կախվածություն ունեցողների մոտ ամբողջ օրն անկողմնորոշվածության զգացում է տիրում: Նրանք բառացիորերն չգիտեն ինչ պետք է անեն ամբողջ օրվա ընթացքում:
Սոցիալական կայքերում մարդկանց գրանցման պատճառը մեկն է` մարդիկ փակում են իրենց ինքնությունը,չեն ցանկանում ցույց տալ,թե ինչպիսին են իրենք իրականում ու կարողանում են իդեալական երևալ: Իսկ այն մարդիկ ովքեր իրական են ու անկեղծ բաց են առերես շփման համար ու ապրում են ռեալ կյանքով:
Անժելա ՇԱՀՈՒՄՅԱՆ
Tags: համացանց, Վարդան Դանիելյան