1856 թվականի ապրիլի 21-ին Ավստրալիայում  մի շարք հասարակական կազմակերպություններ սկսեցին պայքարել, որպեսզի օրական աշխատանքային 16 ժամը դառնա 8: Իսկ Հայաստանում այսօր գրեթե ոչ ոք չի կարող փաստել, որ ինքն օրական 8 ժամ է աշխատում: Մեր երկրում աշխատողների իրավունքները միջազգային նորմերի համաձայն պաշտպանված չեն: Աշխատավորների պաշտպանության միջազգային օրվան նվիրված մամուլի ասուլիսի ժամանակ «Աշխատավորների շահերի պաշտպանություն» շարժման ղեկավար Կարեն Թումանյանը:

Վերջինիս խոսքով` կարելի ասել, որ մարդն աշխատում է իր պայմանագրի համապատասխան, համապատասխան վարձավճարով: Բայց առաջնային խնդիրը այն է, որ Հայաստանում ձեռնարկությունների մեծ մասը չունեն արհմիություններ, եղածներն էլ ձևական բնույթ են կրում: Աշխարհի ամենահայտնի ընկերություններն ունեն արհեստակցական միություններ:

«Պետական մոտեցման բացակայություն կա մեր երկրում: Մինչև արհեստակցական միությունների մասին օրենքում փոփոխություններ չկատարվեն, չմտցվի պարտադիր բաղադրիչը, դժվար կլինի ինչ-որ բան փոխել աշխատավորների իրավունքների պաշտպանության հարցում: Ձեռնարկությունը գրանցվելուց պետք է ներկայացնի հայտ, որ ունի գրանցված արհեստակցական միություն: Այսօր բոլոր խոշոր ձեռնարկությոններն իշխանական խավի ձեռքին են և գործում են ամենթողության սահմաններում: Եվ եթե չկան արհեստակցական միություններ, Մարդու իրավունքների պաշտպանը չի կարող որևէ ազդեցություն ունենալ սեփական հիմնարկների վրա»,-ասաց Կարեն Թումանյանը` հավելելով, որ իրենց կազմակերպությունը օրենքում փոփոխություններ կատարելու խնդրանքով դիմել է ՕԵԿ-ին, վերջինս խոստացել է ԱԺ-ում առաջ քաշել այդ խնդիրը:

 Անկախ