Ջուրը կյանքի աղբյուր է, որ կազմում է մեր օրգանիզմի 80%-ը /երեխաների մոտ 90%/.այս է պատճառը, որ դրա որակին պետք է ներկայացվեն առանձնահատուկ խիստ պահանջներ։

Ցավոք սրտի, այն ջուրը, որ հասնում է մարդկանց բնակարաններ ջրամատակարարման համակարգերի միջոցով,  իր բաղադրության մեջ պարունակում է ոչ միայն օգտակար հատկություններ, այլ նաև քլոր, զանազան բարդ միացություններ և վտանգավոր նյութեր, որոնք անգամ ժամանակակից զտիչները չեն հեռացնում։ Իսկ ստորգետնյա աղբյուրների ջրերը, ըստ մասնագետներ,  հողի ներկա աղտոտման պայմաններում չեն երաշխավորում  այն բյուրեղային մաքրությունը, որով օժտված է ջուրը։

Ջրի  վնասազերծման, դրա որակի կատարելագործման հիմնական մեթոդներից է եղել ու մնում այն եռացնելը, որի շնորհիվ մանրէները սպանվում են, քլորի պարունակությունը նվազում է, ջուրը դառնում է  ավելի փափուկ։ Սակայն… եռացված ջրի բազմաթիվ ուսումնասիրություններ վկայում են, որ ծանր մետաղները չեն ոչնչանում ջրի նման մշակման արդյունքում, իսկ քլորի որոշ մասնիկներ կարող են շփման մեջ մտնել այլ տարրերի հետ՝ վերածվելով խիստ վտանգավոր նյութերի։

Իսկ եթե նույն ջուրը մի քանի անգամ եռացնել, ինչը հաճախ անում են հատկապես  գրասենյակներում և միջոցառումների ժամանակ, ապա այդ վտանգավոր նյութերի կոնցետնտրացումը մեծանում է ամեն անգամ, իսկ թթվածնի օգտակար միացությունների քանակը նվազում՝ հասնելով նվազագույնի։ Այլ կերպ՝ “կենդանի” և օգտակար ջուրը վերածվում է “մեռած” և վտանգավոր ջրի։