Պապիլոման  բարորակ ուռուցք է, որն առաջանում է մաշկի մակերեսին  ու լորձաթաղանթի վրա: Դրանք հիմնականում ունենում են կլորավուն ձև, լինում են մարմնագույն կամ բաց շագանակագույն երանգով: Այսօր պապիլոմայի ավելի քան 60 տարատեսակ է հաշվվում, որոնցից հիվանդածին են համարվում 32-ը: Պապիլոման փոխանցվում է շփման եղանակով. մաշկի  վնասվածքմերի, սեռական հարաբերության, ծննդաբերության ժամանակ: Մարդու օրգանիզմում հայտնվելով`  վարակը սկսում է արագ մեծանալ ինչպես չափսերով, այնպես էլ քանակով ու նմանվում է ծաղկակաղամբի կամ էլ աննկատ ու հարթ է լինում:

Պապիլոմայի առաջացումը կարող է առանց ախտանշանների ընթանալ, ուստի շատերը նույնիսկ գլխի չեն ընկնում, որ պապիլոմայի վարակակիր են: Ամենաարտահայտված ախտանշանը գորտնուկներն են, որոնք կարող են հայտնաբերվել բժշկի զննման ժամանակ:

Այն վիճակը, որի դեպքում մարդու մոտ առաջանում են մեծ քանակությամբ պապիլոմաներ, կոչվում է պապիլոմատոզ:

Դրանք լինում են բնածին ու ձեռքբերովի, որոնք քրոնիկ բորբոքային պրոցեսների հետևանք են: Ծագումով վարակիչ են:Պապիլոմաներ կարելի է տեսնել թևատակերին` անութների մոտ, կանանց մոտ` կրծքագեղձերի տակ, կոպերին:

Հաճախ  կանանց  մոտ պարանոցի վրա նկատվում  են պապիլոմաներ` նորագոյացություններ, որոնք ասես թելից կախված լինեն: Հիմնականում բարորակ ուռուցքներ են ու մարդու առողջության, ընդհանուր վիճակի վրա ազդեցություն չունեն: Կանանց մեծ մասը պապիլոմայի պատճառով հրաժարվում է դեկոլտե կրելուց ու հագնում է փակ վզով բլուզ, հրաժարվում է զարդերից ու գերադասում զանազան շարֆեր ու վզկապներ, որոնք ծածկում են պարանոցը:

Սակայն  դրա փոխարեն կարելի է պապիլոմաներից ազատվել` դիմելով  բժշկի կամ կոսմետոլոգի: Նրանք  պապիլոմայի օջախները այրում կամ սառեցնում են: Բայց կան միջոցներ էլ, որոնցով կարելի է  ինքնուրույն ազատվել այդ անհարմարությունից: Հիմնականում պապիլոման առաջանում է շրջակա միջավայրի բացասական ազդեցությամբ, իմունիտետի թուլացման հետևանքով: Կանանց պարանոցին դրանք հիմնականում առաջանում են հղիության ժամանակ, օրգանիզմի վերակառուցման ընթացքում, նյութափոխանակության փոփոխության ու հետծննդաբերական շրջանում, կրկին իմունիտետի թուլացման պարագայում:

Մասնագետները կտրականապես արգելում են պոկել կամ էլ քերելով հեռացնել պապիլոմաները, կտրել կամ թել կապել (ինչպես երբեմն անում են գորտնուկների ժամանակ): Այդ միջոցառումները կարող են բարորակ գոյացությունը վերածել չարորակի: Լավագույն դեպքում կարող են դրանց հետևանքով բորբոքային պրոցեսներ առաջանալ:

Պապիլոմաները նախազգուշացնում են, որ օրգանիզմի իմունիտետը թույլ է, որ ստամոքս-աղիքային տրակտում, երիկամներում ու կանացի օրգաններում խախտում, խանգարում կա:

Հետևաբար պապիլոմայից ազատվելն ամենևին չի նշանակում խնդրին վերջ դնել: Դա կարող է շարունակություն ունենալ:

Պապիլոմաներից ընդմիշտ ազատվելու համար հարկավոր է նախևառաջ օրգանիզմը մաքրել խարամներից, իմունիտետի ամրապնդման ուղղությամբ աշխատել, ի վերջո, գինեկոլոգիական հետազոտություն անցնել:

Դրանցից ազատվելու դեղամիջոցներ կան: Ասվեց, որ վիրաբուժական եղանակով  կարելի է ազատվել այդ անհարմարությունից (պապիլոման կտրվում է այրման կամ սառեցման եղանակով), ինչից հետո տեղում կեղև է գոյանում, որը ոչ մի դեպքում չի կարելի պոկել, քանի որ  կարող է սպի մնալ: 5-7 օրից կեղևն ինքն իրեն կպոկվի, և նույն տեղում նոր պապիլոմա այլևս չի առաջանա:

Կոսմետոլոգիական սրահներում դրանք վերացնում են ազոտի մեջ թաթախված բամբակը հպելով: Ճիշտ է, պապիլոման այդ տեղում  վերանում է, սակայն որոշ ժամանակ անց կարող է նույն տեղում առաջանալ:

Որպես կանխարգելման միջոց պետք է հետևել օրգանիզմի առողջությանը, բարձրացնել իմունիտետը:

Հիմա հետևյալ միջոցը կիրառելու ճիշտ ժամանակն է. հունական ընկույզը (հասունացման առաջին փուլում) պետք է աղալ, ապա ապակյա տարայի 2/3-ը լցնել այդ խյուսով, մնացածը բերնեբերան լցնել  կերոսին, ապա փակել կափարիչով ու թրմել մութ տեղում 3 շաբաթ: Դրանից հետո թանզիֆով քամել ու պահել մուգ գույնի ապակյա տարայի մեջ, սառնարանում: Կիրառման եղանակը. 2 ամիս օրական երկու անգամ պետք է այդ թուրմից քսել:

Մեկ ուրիշ միջոց էլ. սխտորի միջին չափսի պճեղը մանրացնլ, խառնել մեկ թեյի գդալ նորմալ մաշկի համար քսուքի հետ: Ստացվածից քսել պապիլոմային ու ծածկել թանզիֆով կամ բամբակով, ապա կպչուն ժապավենով փակցնել: Այդ միջոցը պետք է 5 ժամ թողնել պապիլոմայի վրա, ապա լվանալ գոլ ջրով: Այս  գործողությունը կատարել1 ամիս:

Կան այլ միջոցներ էլ: Օրինակ`թթու խնձորի հյութը, խատուտիկի հյութը:

Պարանոցի  պապիլոմաների վրա կարելի է  կալանխոեով թրջոց դենել: Դրա համար բույսի տերևներից հյութ քամել, բամբակը թրջել ու պարանոցի գոյացությունների վրա դնել և փաթաթել (կրկնել 7 օր):

Ամռանը փոշին ու մոխիրը քրտնքի հետ կպչում են  մաշկին` վիրուսի տարածման համար նպաստավոր պայմաններ ստեղծելով:

Պապիլոմայով հնարավոր է վարակվել նաև լողավազաններում, մարզադպրոցներում, մարզասրահներում: Դրանից պաշտպանվելու համար հարկավոր է մինչև պարապմունքն ու դրանից  հետո օճառով տաք լոգանք ընդունել:

Այս վարակը կարող է օրգանիզմում տարիներ նիրհած վիճակում լինել ու նպաստավոր պայմանների ժամանակ, հասուն տարիքում  գլուխ բարձրացնել: Վարակից խուսափելու համար հարկավոր է հետևել անձնական հիգիենային: Մի զլացեք, շոգին դեմքը, պարանոցը, ձեռքերը շփեք մաքրող ու թարմացնող անձեռոցիկներով: Ժամանակ առ ժամանակ  օճառահեղուկով լվացեք անձնական զարդերը. հատկապես ականջօղերն ու շղթաները:

Մաշկաբանները խորհուրդ են տալիս պապիլոմայի վրա յուղային վիտամին Е-ի լուծույթով տոգորված թրջոց դնել, որ վաճառվում է դեղատանը: Թողեք թրջոցը մեկ օր, ապա փոխեք ամեն օր, կրկնեք 2-6 շաբաթ: Սկզբում դրանք կփոքրանան, ապա կանհետանան:

Tags: առողջական